مبانی نظری وپیشینه تحقیق اختلالات یادگیری
مقدمه
این بخش در سه فصل مجزا به 1 - سیر تحولی تاریخی اختلالات یادگیری ، تعاریف اختلالات یادگیری ، مشکلات ویژه اختلال یادگیری ، سبب شناسی و شیوع اختلال یادگیری 2 - نظریات پردازش اطلاعات 3 - پیشینه پژوهش در زمینه پردازش شناختی در افراد با اختلالات یادگیری و نیازهای ویژه در ایران و جهان اشاره خواهد شد .
2 - 2 - سیرتحولی تاریخی اختلالات یادگیری
مطالعه بر روی تاریخچه نارساخوانی مشخص می کند که بقراط حکیم ( 460 - 337 ق . م .) پزشک و دانشمند بزرگ یونانی اولین حکیمی است که اعصاب مغز را متقاطع می دانست و عقیده داشت که فرد مبتلا به فلج راست بدن ، اشکال در نیمکره چپ مغز دارد و لذا توانایی خواندن خود را از دست می دهد ( سیف نراقی و نادری ، 1389 ).
به اعتقاد لرنر ( 1993 ) فرایند تحول و شکل گیری اختلالات یادگیری چهار دوره متمایز را پشت سر گذاشته است که عبارتند از : 1 - دوره بنیان گذاری و اطلاعات مربوط به مغز : در دهه 1860 ، پال بروکا از طریق کالبد شکافی به مطالعه مغز بیمارانی که توانایی سخن گفتن را از دست داده بودند ، پرداخت . وی دریافت که نواحی خاصی از مغز آنان ( سمت چپ لوب پیشانی ) آسیب دیده است . سپس جان هانگلینگز جکسون ( 1874 ؛ به نقل از سیف نراقی و نادری ، 1389 ). نظریه موضع یابی را مورد انتقاد قرار داد و اعتقاد داشت که تمام نواحی مغز با یکدیگر در ارتباط هستند و آسیب وارده به یک ناحیه از مغز ، کنش کلی مغز را تغییر می دهد . او مخالف این بود که مغز انسان از مجموعه ای از مراکز مستقل تشکیل شده است . کاسمال ( 1872 ؛ به نقل از سیف نراقی و نادری ، 1389 )، برای اولین بار واژه " کوری کلمه " را برای افرادی که علیرغم داشتن توانایی بینایی ، ذهنی و گفتاری طبیعی قادر به خواندن و نوشتن نبودند ، بکار برد . در سال 1896 ، مورگان چشم پزشک انگلیسی ، از واژه کوری کلمه برای نشان دادن ناتوانی در خواندن کلمات استفاده کرد . هینشل وود ( 1917 ؛ به نقل از سیف نراقی و نادری ، 1389 )، نارساخوانی را در افرادی که دارای سابقه خانوادگی در این زمینه بودند ، گزارش کرد . او عقیده داشت که رشد ناقص در مراحل اولیه جنینی یا صدمه مغزی در هنگام تولد به بخش تحتانی آهیانه مغز ممکن است سبب نارسایی در خواندن شود ( سیف نراقی و نادری ، 1389 ).
2 - دوره انتقالی و مطالعه بالینی کودکان : اورتون ( 1937 ؛ به نقل از سیف نراقی و نادری ، 1389 )، ضمن تایید نظریه هینشل وود ، معتقد به غلبه یک طرف مغز بر طرف دیگر بود و فرض او بر این بود که نارسایی ها در تکلم ، خواندن ، نوشتن و ریاضیات در اثر عدم غلبه طرفی مغز ایجاد می شود . وی درمان ناتوانی خواندن و عدم ارتباط آن با عقب ماندگی ذهنی را
